EMANETİN DİNDEKİ ÖNEMİ
Emanet,
emin, güvenilir olmak demektir. Fıkıh ilminde, güvenilen kimseye bırakılan mala
emanet denir. Emanete bir zarar vermeden aynen sahibine iade etmek gerekir.
Emanete riayet etmemek, münafıklık alametidir.
Üç hadis-i şerif:
(Emanet kaybedilince Kıyamet yaklaşır. İşleri, ehli olmayana vermek,
emaneti kaybetmektir.) [Buhârî]
(Emanete riayet rızkı artırır, hıyanet ise fakirliğe yol açar.)
[Kudaî]
Allahü
teâlâ, can, vücut ve her organı bize emanet etmiştir. Her nimet birer
emanettir. Bu emanetleri Rabbimizin rızası dışında kullanmak, o emanete hıyanet
olur. Mesela çocuklarımız, eşimiz bize emanettir.
Birkaç hadis-i şerif:
(Kadınlar size Allahü teâlânın emanetidir.) [İbni Cerir]
(Eşinizi üzmeyin! O, Allahü teâlânın size emanetidir.) [Müslim]
(Hanımının mahrem sırlarını başkalarına söylemek, emanete
hıyanettir.) [Müslim]
(Kızını fâsığa veren, Allahü teâlânın emanetine hıyanet etmiş olur.
Emanete hıyanet edenlerin gideceği yer Cehennemdir.) [S. Ebediyye]
(Fakirlik emanettir. Onu gizleyen ibadet etmiş olur. Fakirliğini
açığa vuran da, din kardeşlerini borçlu çıkarmış olur.) [İbni Asakir]
(Söz emanettir. Çirkin bir sözü götürmek [laf taşımak] helal olmaz.)
[Ebu Nuaym]
(Size iki emanet bırakıyorum: Allah’ın kitabı ve Ehl-i beytim.) [İ.
Ahmed]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder